Sapinokayan kako 我要回家

一位在外打拼工作的青年，在繁华的都市看著远方的星星，牵挂著在部落生活的家人…真的好想回家，然而路途却是如此的遥远。
思念的当下，突然间传来部落熟悉的声音，感动的流下眼泪。
决定拿起手机拨电话给远方的家人，问问你们是否一切平安，过的好不好，我好想回家…
其实…家人们又何尝不挂念著你，多希望可以马上就见到你，但是碍于你的工作，也只好故作坚强得回应你：家里一切都好，你自己也要好好照顾自己…
电话讲完了，脸上早已挂著两行泪，诉不尽的思念，只能不断地哼著古调来诉尽一切…

Pasiwali sa kako minengneng koya fo'is
望著东方的星星升起
mara'ay ko pinokayan nako a lalan
回家的路途好遥远
sapinokayan kako minokay i loma'
我归心似箭

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

maharateng ako koya loma'ay a salikaka
想起故乡的弟兄姊妹
mararom ko faloco' ako
悲伤的心情油然而生
sapinokayan kako minokay i loma'
我归心似箭

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

imeden ko tireng iso
你要为我保重身体
aka kalihenaw ko loma'ay
亲爱的家人也请不要担心挂念我

ho i naluwan na hi ya o ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan
i yo in hay yo hay yo ho o ho ay yan
in nalu ho o hoy yan

sapinokayan kako minokay i loma'
我归心似箭
sapinokayan kako minokay i loma'
我归心似箭